ماجرای بمب اتمی گمشده؛ داستانی از عملیات سیا در هیمالیا

در سال 1965، مأموریتی سری و بی سابقه در یکی از بلندترین قله های هیمالیا در جریان بود؛ مأموریتی که هدف آن جاسوسی از چین پس از نخستین آزمایش هسته ای این کشور بود.

- در سال 1965، مأموریتی سری و بی سابقه در یکی از بلندترین قله های هیمالیا در جریان بود؛ مأموریتی که هدف آن جاسوسی از چین پس از نخستین آزمایش هسته ای این کشور بود.

 تیمی از کوهنوردان آمریکایی، که به طور ویژه توسط سیا انتخاب شده بودند، با تجهیزات جاسوسی و یک ژنراتور هسته ای قابل حمل به نام SNAP-19C که با پلوتونیوم کار می کرد، در تلاش بودند تا بر فراز قله ناندا دوی تجهیزات خود را مستقر کنند.

این ژنراتور تقریباً شامل یک سوم پلوتونیوم استفاده شده در بمب اتمی ناکازاکی بود و به اندازه یک توپ ساحلی و وزنی حدود 22 کیلوگرم داشت.

به گزارش خبر فوری به نقل از نیویورک تیم، تیم آمریکایی با همراهی کوهنوردان هندی، از جمله کاپیتان ام.

اس.

کهولی، بالاترین مقام هندی در مأموریت، تجهیزات را تا نزدیکی قله حمل کردند.

اما درست وقتی قصد صعود نهایی داشتند، طوفانی ناگهانی و مه شدید قله را در بر گرفت.

در چنین شرایط خطرناکی، کاپیتان کهولی تصمیمی سرنوشت ساز گرفت: تجهیزات را امن کنید، آن را پایین نیاورید.