از جعفر ول کن تا دعوای دولتی ها در کف توییتر!

در روزهای گذشته انتقادهای غیرمستقیم جعفر قائم پناه و واکنش های کنایه آمیز محمدرضا عارف، نشانه ای از بروز اختلافی تازه در بدنه دولت پزشکیان تلقی شده است.

- هرچند این جدال در ظاهر یک کشمکش توییتری به نظر می رسد، اما بررسی زمینه ها، سوابق و منافع سیاسی طرفین نشان می دهد که این تنش را باید در چارچوب تقابل دو رویکرد در دولت و جریان اصلاح طلبی ارزیابی کرد؛ رویکردی که می تواند پیامدهایی فراتر از یک مشاجره شخصی داشته باشد.

ریشه های اختلاف؛ تجربه گرایی در برابر نسل جدید تصمیم سازی محمدرضا عارف به عنوان یکی از چهره های باسابقه جریان اصلاح طلب، نماد رویکرد محافظه کارانه تر و محتاطانه تر در سیاست گذاری است.

او در سال های گذشته همواره بر ضرورت تعامل گام به گام ، کاهش تنش و اجتناب از رادیکالیسم تأکید داشته است.

در مقابل، قائم پناه به عنوان چهره ای جوان تر و نزدیک به طیف های ساختارشکن تر جریان اصلاحات، با ادبیاتی صریح تر به سراغ آسیب شناسی میراث مدیریتی گذشته می رود و از تصمیم گیری های شجاعانه سخن می گوید.

این اختلاف از مدت ها قبل در بدنه حامی دولت وجود داشت؛ اختلافی که اکنون در فضایی غیررسمی و آزاد مثل توییتر آشکار شده است.

در واقع، تقابل فعلی را می توان ادامه دو گفتمان رقیب در دولت پزشکیان دانست؛ گفتمان تجربه محور که بر کارنامه و رو�