پوچیِ نوین در سیاست جهانی

اما امروز و در عصر شبکه های اجتماعی، دریافته ایم که دست دادن ها و لبخندهایی که زیر نورافکن ها ثبت می شوند به تنهایی نشانه حسن نیّت نیستند، - در سال های اخیر، سیاست بین الملل بیش از هر زمان دیگری به صحنه ای از تضادهای آشکار و پنهان بدل شده است؛ صحنه ای که در آن آرمان ها و منافع، اخلاق و قدرت، همزمان و البته نه همیشه همسو حرکت می کنند.

چنین چشم انداز پرتناقضی بیش از هر چیز در تصاویر رسمی رهبران جهان خود را نشان می دهد، تصاویری که تنها ثبت یک رویداد تشریفاتی نیستند، بلکه همچون آینه ای شکاف های عمیق نظم جهانی را بازتاب می دهند.

در همین چهارچوب باید به تصویر استقبال گرم دونالد ترامپ و ملانیا از محمد بن سلمان در کاخ سفید نگاه کرد.

صحنه ای پر زرق وبرق، با لبخندهای صمیمانه و گام های حساب شده، بازتکرار همان نمایش آشنایی است که بارها دیده ایم.

قرار است همه چیز شبیه یک مراسم دیپلماتیک عادی باشد، اما پشت همین نورهایی که دوربین ها با ولع ثبتشان می کنند، تصویر دیگری دوباره جان می گیرد: جمال قاشقچی و جنایتی که هیچ نورافکنی نمی تواند آن را محو کند.

تناقض دردناک همین جا است، همان کسانی که با خونسردی و در تاریکی تصمیم می گیرند جان بگیرند، زیر نور دوربین ها خونگرم و صمیمی ظاهر می شوند.