تهران حاضر، ایران غایب؛ روایتی کوتاه از کنفرانس تهران

در آذرماه 1322، کنفرانس تهران با حضور رهبران متفقین، در حالی در پایتخت کشورمان برگزار شد که میزبان از هرگونه نقش آفرینی در تصمیم گیری های سرنوشت ساز محروم بود.

- به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ؛ کنفرانس تهران در ششم آذر 1322 و در اوج جنگ جهانی دوم که با حضور سران سه قدرت متفق در پایتخت ایران برگزار شد، یکی از نقاط تاریک و بحث برانگیز در تاریخ معاصر ایران به شمار می آید.

این رویداد در نگاه نخست می توانست نشان دهنده اهمیت ژئوپلیتیک ایران باشد، اما در عمل به نمادی از افول استقلال و حاکمیت ملی در دوران پهلوی تبدیل شد.

  در شهریور 1320 و در میانه جنگ جهانی دوم، ایران با وجود اعلام بی طرفی، به بهانه نزدیکی رضا خان به آلمان توسط نیرو های متفقین به اشغال نظامی درآمد.

هرچند دولت های متفق دلیل اشغال ایران را رابطه شاه با آلمان بیان کرده بودند؛ اما برخی محققان به استناد اسناد آمریکایی ها بر این باورند ادعای نزدیکی او به آلمان در جنگ جهانی دوم نیز بازی انگلیسی ها برای توجیه اشغال ایران بود؛ زیرا موقعیت ژئوپلیتیکی ایران و مزایای آن برای حمل نیرو و سلاح به جبهه شوروی، چیزی نبود که قابل چشم پوشی باشد.

  این اشغال نه تنها ساختار های سیاسی و اقتصادی کشور را دچار اختلال کرد، بلکه حاکمیت رسمی دولت را به شدت تضعیف نمود.