آداب خواستگاری در دوران قاجار؛ دقت کامل خواستگارها در بررسی دختران

معمولا برای هر دختری باید هفت دست لباس نبریده، یک چادر، یک چاقچور، یک روبنده شیرازی، یک قلابه طلا، یک جفت کفش زردوزی بیاورند.

- آداب خواستگاری در دوران قاجار؛ دقت کامل خواستگارها در بررسی دختران معمولا برای هر دختری باید هفت دست لباس نبریده، یک چادر، یک چاقچور، یک روبنده شیرازی، یک قلابه طلا، یک جفت کفش زردوزی بیاورند.

ماه وش خانم مونس الدوله، ندیمه انیس الدوله سوگلیِ حرم ناصرالدین شاه ـ از زنان متجدد و دنیادیده روزگار خود بود و زیر و بم آداب و رسوم زمانه را به خوبی می شناخت.

او به فرانسه سفر کرده و با زبان فرانسوی آشنایی داشت؛ همچنین در دوران حکومت محمدرضا پهلوی سفری نیز به سوییس انجام داد.

این زن فرهیخته قاجاری، یادداشت هایی را که به گفته خودش در سراسر زندگی پیوسته می نوشت، در واپسین سال های عمر و در دهه نود زندگی اش (دهه 40 خورشیدی) تدوین کرد.

این خاطرات در دهه 1380 خورشیدی به همت سیروس سعدوندیان و از سوی انتشارات زرّین منتشر شد.

آن چه در ادامه می خوانید، بخش ششم خاطرات اوست: حالا کمی از مراسم خواستگاری و عقدکنان و نامزدبازی های قدیم برای تان بگویم که هم جالب است و هم عجیب.

معمولا وقتی پسر به پانزده سالگی می رسید و خط سبز می افتاد پشت لبش، پدر و مادر آستین بالا می زدند و یک صیغه ترگل ورگل برایش دست و پا می کردند تا چند صباح�