کارگاه باستانی پمپیی، رمز دوام بتن رومی را آشکار کرد

یک کارگاه ساختمانی که زیر خاکستر آتشفشان مدفون شده بود، درنهایت راز دوهزار ساله ی دوام شگفت انگیز بتن رومی و قابلیت خودترمیم شوندگی آن را فاش کرد.

-  ردیف هایی از سفال های سقفی و توده ای از بلوک ها در آتریوم دو در محوطه تازه حفاری شده رجیون نهم در پارک باستان شناسی پمپیی.

باستان شناسان در این کارگاه که به طرز استثنایی سالم باقی مانده، توده هایی از مواد خشک و از پیش مخلوط شده را پیدا کردند.

تحلیل شیمیایی مواد نشان داد که معماران باستان، آهک زنده (اکسید کلسیم) را مستقیماً با خاکستر آتشفشانی و سایر مصالح ترکیب می کردند و سپس آب را به آن می افزودند.

این فرآیند یک واکنش شیمیایی گرمازا ایجاد می کرد که نه تنها گیرش بتن را تسریع می بخشید، بلکه خواص منحصربه فردی نیز به آن می افزود.

ادمیر ماسیک از مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT)، به نیوساینتیست می گوید: مواد دقیقاً همان طور باقی مانده بودند که در لحظه فوران، شهر را در زمان متوقف کرده بود.

بررسی این سازه ها چنان واقعی بود که حس می کردم به سال 79 میلادی برگشته ام و درست کنار کارگرانی ایستاده ام که مشغول مخلوط کردن و اجرای بتن بودند.

به گفته ی ماسیک، آهک شکفته تنها برای ملات ها و اندودهایی استفاده می شد که در آن ها صافی سطح اهمیت بیشتری داشت، اما برای سازه های اصلی، آهک زنده نقش کلیدی را ایفا م�