خاطرات ناصرالدین شاه: گنبد بقعه متبرکه امام حسین (ع) را آقا محمدخان مرحوم از نو ساخته، بزرگ کردند، گنبد را طلا کردند

خیلی گود بود، تاریک.

در دست هر یک شمعی بود.

رفتم پایین.

سردابی با راهروی تنگی بود قدری که رفتم، نَغم [سوراخ/ نقب] درازی مطولی، کم عرض، سقف کوتاه که یک نفر به زور می رفت خم خم، - خاطرات ناصرالدین شاه: گنبد بقعه متبرکه امام حسین (ع) را آقا محمدخان مرحوم از نو ساخته، بزرگ کردند، گنبد را طلا کردند خیلی گود بود، تاریک.

در دست هر یک شمعی بود.

رفتم پایین.

سردابی با راهروی تنگی بود قدری که رفتم، نَغم [سوراخ/ نقب] درازی مطولی، کم عرض، سقف کوتاه که یک نفر به زور می رفت خم خم، و خیلی هم طولانی، سوسک های بزرگ زیادی هم بود، من خیلی ترسیدم، قدری تردید در رفتن کردم، بالاخره رفتم.

از نغم طولانی گذشته وارد محوطه شدم، اما هیچ منفذ دیگر نداشت، کم مانده بود خفه بشویم.

پله می خورد و بالاتر محوطه دیگری بود.

نقره ضریح از خاقان [فتحعلی شاه] مغفور است.

طلای مناره ها که از نصف بالا است، از زن خاقان مرحوم – از دختر مصطفی خان عمو – آینه را مردم به شراکت ساخته اند.

نقره ضریح حضرت عباس از والده شاه مرحوم است – محمدشاه – اما نقره اش بسیار نازک است که همه ریخته است.

به گزارش خبرآنلاین، ناصرالدین شاه قاجار در خاطرات روز یکشنبه دهم رمضان 1287 (سیزدهم آذر 1249) نوشت: صبح دیر از خواب برخاستیم.