امضا های طلایی جای نقشه ملی را گرفته اند

عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت با انتقاد از سازوکار های غیرشفاف در تعیین محدوده های ساخت وساز گفت: وابستگی این تصمیم ها به کمیسیون ها و امضا های طلایی، - عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت با انتقاد از سازوکار های غیرشفاف در تعیین محدوده های ساخت وساز گفت: وابستگی این تصمیم ها به کمیسیون ها و امضا های طلایی، زمینه ساز رانت و فساد شده؛ در حالی که طبق سند آمایش سرزمین، 16 درصد مساحت کشور قابلیت سکونت دارد، اما مجموع شهر ها و روستا ها به یک درصد هم نمی رسد.

به گزارش خبرگزاری صدا وسیما ، محمد صالح شکوهی، عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت، با بیان اینکه تعیین محدوده های ساخت وساز در کشور به یک سازوکار تبعیض آمیز تبدیل شده است، گفت: امروز اینکه کجا می شود ساخت و کجا نمی شود، به جای یک چارچوب شفاف و ملی، وابسته به نظر جمع های محدود در کمیسیون ها و شوراهاست؛ فرآیندی که خود به ایجاد رانت و فساد منجر می شود.

وی با اشاره به سند ملی آمایش سرزمین مصوب سال 1399 افزود: در این سند، برای هر 31 استان کشور نقشه اولویت های یک، دو و سه قابلیت ساخت تهیه شده و تمامی محدودیت ها از جمله گسل ها، فرونشست زمین، پهنه های پرخطر، اراضی حفاظت شده منابع طبیعی و زمین های کشاورزی درجه یک و دو از این نقشه ها حذف شده اند.