یلدا؛ شبی که افسانه زایش خورشید از دل یک واقعیت نجومی زاده شد

 شب یلدا در افسانه های کهن، شبی است که تاریکی به اوج قدرت خود می رسد؛ شبی که خورشید گویی از جهان رخت برمی بندد و انسان، در بلندترین شب سال، -  شب یلدا در افسانه های کهن، شبی است که تاریکی به اوج قدرت خود می رسد؛ شبی که خورشید گویی از جهان رخت برمی بندد و انسان، در بلندترین شب سال، چشم انتظار تولد دوباره نور می ماند.

شب یلدا در افسانه های کهن، زمان زایش دوباره خورشید و آغاز عقب نشینی تاریکی دانسته می شود؛ شبی که در آن انسان باستانی، بلندترین شب سال را نشانه ای از پایان سلطه تاریکی می دید.

این روایت های اسطوره ای، بر پایه یک پدیده دقیق نجومی شکل گرفته اند؛ لحظه ای که خورشید در انقلاب زمستانی به جنوبی ترین موقعیت خود در آسمان می رسد و طول شب در نیم کره شمالی زمین به بیشترین مقدار سالانه می رسد.

به گزارش ایسنا، شب یلدا در افسانه های کهن، شبی است که تاریکی به اوج قدرت خود می رسد؛ شبی که خورشید گویی از جهان رخت برمی بندد و انسان، در بلندترین شب سال، چشم انتظار تولد دوباره نور می ماند.

در روایت های اسطوره ای ایران باستان، این شب زمان زایش خورشید و آغاز شکست تدریجی تاریکی دانسته می شد؛ شبی که پس از آن، روزها آرام آرام بلندتر می شوند و چرخه نور دوباره جان می گیرد.