نقشه ایرانی، بافت هندی ، سود دلاری! / چگونه بازار فرش ایران به هند و پاکستان داده شد؟

سقوط صادرات فرش از نیم میلیارد دلار به رقمی ناچیز، تنها یک شکست تجاری نیست؛ بلکه یک « ورشکستگی ملی» در صیانت از میراثی است که دنیا ایران را با آن می شناخت ؛ - در حالی که صادرکنندگان ما درگیر کلاف سردرگم پیمان سپاری ارزی و بازارهای سنتی حجره ای بودند، هند و نپال با نقشه های دزدیده شده از تبریز و اصفهان، ویترین های جهانی را فتح کردندو تراژدی فرش ایرانی جایی تکمیل می شود که تکنولوژی واقعیت افزوده رقیبان، جایگزین اصالت رنگرزان ما شد که تا امروز شاهد سقوطی باشیم که بازگشت از آن، چیزی فراتر از معجزه را می طلبد.

به گزارش سرویس اقتصادی تابناک، براساس داده های گمرک سقوط به زیر 40 میلیون دلار صادرات فرش، فقط یک آمار گمرکی نیست بلکه یک آژیر قرمز برای پایان اعتبار یک برند ملی است ؛ درحالی که ممکن است سیاست گذاران نفهمند که فرش ایرانی با تولید صرف و در انزوای سیاسی زنده نمی ماند و به زودی باید شاهد موزه ای شدن صنعتی باشیم که معیشت میلیون ها ایرانی را به تارهای ابریشم گره زده است.

شبیخون رقبای نوظهور به تار و پود ایران! فرش ایرانی را نه تحریم های واشینگتن، که خودتحریمی های بهارستان و میرداماد زمین گیر کرد ؛ به طوری که وقتی قوانین سخت گیرانه ارزی، صادرکننده شناسنامه دار را به زانو درآورده است، فرش قرمز برای رقبایی پهن شد که با نقشه های