شهر باستانی بابل - عراق

03بابل، یکی از کهن ترین شهرهای جهان، در دل بین النهرین و جنوب بغداد قد برافراشته بود؛ شهری که از سومریان تا اشکانیان زنده ماند و در سده های هفتم و ششم پیش از میلاد، به پایتخت امپراتوری بابل نو و مرکز فرمانروایی حمورابی و نبوکدنصر بدل شد.

در سال 539 پیش از میلاد، کوروش این شهر بزرگ را فتح کرد و بابل، بنا به روایت هرودوت، به باشکوه ترین شهر جهان بدل شد.

دیوارهای سترگ، دروازه ها، کاخ ها و معابد—از جمله زیگوراتی که الهام بخش روایت برج بابل شد—امضای معماری و شهرسازی این تمدن بود.

در دل ویرانه ها، مهم ترین یادگار دوره اشکانی دیده می شود: مجموعه ای مرکب از ورزشگاه و تئاتر، ساخته شده با خشت و ستون های گچی، حیاطی ستون دار و اتاق هایی که هنوز صدای تاریخ را در خود نگه داشته اند.

در 331 پیش از میلاد، اسکندر مقدونی نیز اینجا فرود آمد و پایان زندگی اش را در قصر بخت النصر رقم زد.

امروز، بابلِ ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو در 88 کیلومتری جنوب بغداد جای دارد؛ شهری که صدام حسین بخشی از آن را با انگیزه قدرت نمایی بازسازی کرد و کاخی بر بلندی هایش ساخت.

با این همه، هشتاد و پنج درصد این شهر هنوز زیر خاک است؛ تاریخی منتظرِ کشف.