وقتی ناهنجاری های اجتماعی پای ثابت برنامه های اینترنتی می شود

صمیمیت ساختگی در برخی برنامه های طنز گفت و گو محور مخاطب را فریب می دهد تا رفتار اشتباه را از سلبریتی بپذیرد.

- سلیمانی در ادامه از ایجاد توهم شناخت برای مخاطب برنامه خبر داد: پارا سوشیال بودن رابطه مطابق تحقیقات Horton & Wohl، در چنین گفت و گو هایی رابطه ای شبه دوستانه شکل می گیرد: مخاطب احساس می کند فرد مشهور را می شناسد ، در حالی که این شناخت، نتیجه مهندسی روایت است نه دسترسی واقعی به پشت صحنه زندگی.

وقتی این افشاگری های شبه صمیمانه را از زاویه مخاطب بررسی می کنیم، مسئله فقط تکنیک های برندینگ سلبریتی نیست؛ پیامد های فرهنگی و اجتماعی آن اهمیت بیشتری پیدا می کند.

شواهد پژوهشی نشان می دهد که این فرایند می تواند به عادی سازی رفتار های مسئله دار بینجامد و حتی استاندارد های هنجاری جامعه را تحت فشار قرار دهد.

او از عادی سازی رفتار های ناهنجاردر این چنین برنامه هایی خبر داد: عادی سازی رفتار های ناهنجار؛ از شکستن تابو تا هنجارزدایی وقتی یک سلبریتی در فضای طنزآلود یا افشاگرانه، از تجربه های حاشیه ای، رفتار های پرخطر یا باور های ضدهنجار صحبت می کند، مخاطب آن را نوعی جرئت مندی یا اصالت تعبیر می کند و این دقیقاً نقطه شروعِ هنجارزدایی (de-normalization) است.