حمله کیهان به فیلم شاه نقش

برگردیم به نقطه اول و مشکل اصلی؛ بله؛ وقتی یک فیلمساز هیچ درکی از زمان، مکان، موقعیت اجتماعی، دغدغه های مردم و چیزهای دیگری از این دست ندارد و در عین حال قدرت خلق یک «موقعیت دراماتیک» بر مبنای یک «موضوع نه چندان درگیرکننده» برای عموم مخاطبان را نیز دارا نیست، - برگردیم به نقطه اول و مشکل اصلی؛ بله؛ وقتی یک فیلمساز هیچ درکی از زمان، مکان، موقعیت اجتماعی، دغدغه های مردم و چیزهای دیگری از این دست ندارد و در عین حال قدرت خلق یک موقعیت دراماتیک بر مبنای یک موضوع نه چندان درگیرکننده برای عموم مخاطبان را نیز دارا نیست، نتیجه می شود فیلمی مثل شاه نقش.

محمدرضا محقق روزنامه کیهان شاهد احمدلو در شاه نقش سراغ بازیگری و قدیمی های بازیگری رفته و حرفه و شغلی که در گذشته دنیای عجیب و متفاوتی داشته را دستاویز بیان ذهنیات و طرح پرسش های ظاهرا اجتماعی و سیاسی خود کرده و چه بسا قصد داشته با بازنمایی دنیای ستاره های قدیمی سینما، به این موقعیت و آدم هایش ادای دین کند.

داستان ناصر و رضا دو سیاهی لشکر سینما که برای رسیدن به ریاست انجمن صنف هنروران سینما با هم رقابت می کنند تا اینکه این موقعیت آنها را به سمت و سوی دیگری می برد.

اما چرا چنین فیلم هایی در سینمای ایران آن هم در این روزگاران که انواع و اقسام محصولات متنوع خارجی در ژانرها و موضوعات و