پستِ نخست وزیری عراق و شرط «پذیرش بین المللی و منطقه ای»

از نظر قانونی ضرورتی ندارد که هنگام انتخاب یا گزینش رییس یک کشور، پذیرش بین المللی مورد توجه قرار گیرد؛ زیرا مردم صاحب حاکمیت در کشور خود هستند و مشروعیت اساسی را آنان از طریق قانون اساسی، - تابلوی مراعات رضایت منطقه ای و بین المللی هنگام انتخاب شخصیت برای پست نخست وزیری در عراق، توسط دوستان آمریکا و بریتانیا و دیگرانی با ارتباطات خلیجی و ترکی در منطقه برافراشته می شود.

رضایت در اینجا به معنای تسلیم در برابر این یا آن دستور کار است؛ و در نتیجه مردم درمی یابند که رأی شان معنای خود را از دست داده و دلیلی برای شرکت در هیچ انتخاباتی ندارند، و در این امر حق دارند.

ضعیف ترین کشورها در جهان، آنهایی هستند که نظر را مانند کالا از خارج وارد می کنند تا کشورشان را اداره کنند.

ملتی که نتواند برای اداره کشور خود نظر تولید کند، معنای رهبری را از دست می دهد و در سیاست به عنوان وابسته شناخته می شود؛ در حالی که استقلال یعنی استقلال در نظر و تصمیم، با بهره گیری از همه تجربه های موفق جهان و پرهیز از تجربه های شکست خورده.

از سال 2014 تا آخرین انتخابات پارلمانی که در ماه اکتبر امسال در عراق برگزار شد، همه بلوک های سیاسی، با همه عنوان هایشان، نتایج انتخابات را کنار گذاشته و مطابق امیال خود عمل کرده اند؛ سپس در میان خود بر سر مناصب و امتیازات درگ�