هوش مصنوعی یا توهم هوش؟ مدل های زبانی و مرزهای دست نیافتنی تفکر واقعی

پژوهش های علمی نشان می دهند که زبان و تفکر دو فرآیند مجزا هستند و دستیابی به مدل های زبانی بهره مند از هوش واقعی بسیار چالش برانگیز است.

- ادعای رایلی با دهه ها پژوهش علمی نیز پشتیبانی می شود.

برای مثال، اسکن های fMRI از مغز انسان نشان داده است که هنگام حل یک مسئله ی ریاضی در مقابل یک مسئله ی زبانی، بخش های کاملاً متفاوتی از مغز فعال می شوند.

علاوه بر این، مطالعات روی افرادی که توانایی زبانی خود را از دست داده اند، نشان می دهد که قدرت تفکر و استدلال آن ها تا حد زیادی دست نخورده باقی مانده و همچنان قادر به حل مسائل پیچیده، درک دستورالعمل های غیرکلامی و فهم احساسات دیگران هستند.

این بدبینی حتی در میان چهره های برجسته حوزه هوش مصنوعی نیز دیده می شود.

یان لکون که به عنوان یکی از پدرخوانده های هوش مصنوعی مدرن شناخته می شود و تا همین اواخر دانشمند ارشد هوش مصنوعی در شرکت متا بود، مدت هاست استدلال می کند که مدل های زبانی هرگز به هوش عمومی مصنوعی (AGI) نخواهند رسید.

در عوض، او از مدل هایی به نام مدل های جهان دفاع می کند که برای درک دنیای سه بعدی از طریق داده های فیزیکی و نه فقط زبان، آموزش می بینند.

پژوهش های دیگر نیز سقف توانایی های مدل های زبانی بزرگ را تأیید می کنند.