دو پایتخت به جای یکی؛ مدیریت چندمرکزی در دوران هخامنشیان/شیراز پایتخت دوم می شود؟

دو مدل پایتخت سازی در دوره هخامنشی و صفویه را با هم مقایسه کنیم: هخامنشیان یک سیستم پلی سنترال (چندمرکزی) داشتند، پایتخت های پی آن ها از این قرار بود: - دو مدل پایتخت سازی در دوره هخامنشی و صفویه را با هم مقایسه کنیم: هخامنشیان یک سیستم پلی سنترال (چندمرکزی) داشتند، پایتخت های پی آن ها از این قرار بود: 1.

شوش – مرکز لشکری و سیاسی پایتخت زمستانی 2.

پاسارگاد – مرکز آیینی و نماد مشروعیت 3.

هگمتانه – مرکز تابستانی و خزانه شمال غرب 4.

بابل – مرکز اقتصادی–اداری و قلب بین النهرین.

علیرضا حسن زاده، دانشیار پژوهشگاه میراث فرهنگی، با نقد ایده انتقال پایتخت تأکید کرد: ایران در دوره هخامنشی تجربه ای موفق از نظام دو پایتختی داشته است؛ مدلی مبتنی بر تنوع اقلیمی، کارکرد فصلی و مدیریت تمدنی سرزمین که امروز نیز می تواند بدون حذف تهران، به عنوان الگویی میراث محور و پایدار احیا شود.

در شرایطی که ایده پرهزینه و پرمخاطره انتقال پایتخت دوباره مطرح شده، علیرضا حسن زاده، مردم شناس و عضو پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، با رجوع به تجربه هخامنشی، از ایده دوپایتختی ایران سخن می گوید؛ الگویی برخاسته از پیشینه تمدنی و منطق میراثی این سرزمین که می کوشد، بدون حذف یا تضعیف جایگاه تاریخی تهران، امکان بازتعریف نقش پایتخت ها را در چارچوبی پایدار، نمادی�