لطفا نُت سکوت را رعایت فرمایید!

تنها سکوت است که می تواند به وجه «وصف ناپذیریِ» مصیبت اشاره ای درخور داشته باشد - تنها سکوت است که می تواند به وجه وصف ناپذیریِ مصیبت اشاره ای درخور داشته باشد عصر ایران؛ مهدی مالمیر- رسم رایجی در بسیاری از نقاط جهان وجود  دارد که در برابر مصیبت دقیقه ای را به سکوت می گذرانند.

  در سالگرد درگذشت فلان ورزشکار در میدان ورزش و بهمان سیاست مدار و قهرمان ملی در محوطه مجلس یا در کوچه و خیابان، مردم دقیقه ای بر سَبیل احترام می ایستند و سر فرود می آورند و به سکوت مجال می دهند.

این رسم نه فقط ریشه گرفته از احترام به درگذشته که به این دلیل هم هست که در برابر مصیبت سزاوارترین کار تنها از عهده سکوت برمی آید.

به عبارت دقیق تر، تنها سکوت است که می تواند به وجه وصف ناپذیریِ مصیبت اشاره ای درخور داشته باشد.

در عالمِ موسیقی نیز نُت های سکوت بسیار نقش پر رنگ و چشم ناپوشیدنی یی در تولیدات موسیقایی ایفا می‎ کنند.

  کافی است نُت سکوت در یک قطعه سمفونی از شهیرترین و چرب دست ترین آهنگسازهای جهان، از سوی نوازندگان و اجرا کنندگان و رهبر ارکستر نادیده گرفته شود تا تمام سمفونی از ارزش بایسته تهی گردد و فریاد نیوشندگان حرفه ای موسیقی و منتقدان را به آسمان برساند.