میراث فرهنگی ایران در بحرانی ترین دوره تاریخی / صحبت از کوتاه کردن حریم آثار تاریخی یعنی پذیرش رسمی تخریب / میراث فرهنگی بعد از انقلاب به اشتباه طاغوتی تلقی شد / میراث فرهنگی حوزه ضدفراموشی است / بحران امروز، نتیجه فاصله گرفتن از اصول دوران طلایی میراث فرهنگی است (فیلم)

پس از انقلاب، میراث فرهنگی به اشتباه به عنوان بخشی از حاکمیت پیشین تلقی شد و همین نگاه سیاسی، آن را به حاشیه راند.

وزارت فرهنگ و هنر منحل شد و میراث فرهنگی برای مدتی بی پناه ماند.

- عصر ایران ؛ حسن ظهوری ــ تقریباً تمامی کارشناسان و متخصصان حوزه میراث فرهنگی بر یک نکته اتفاق نظر دارند: میراث فرهنگی ایران امروز در یکی از بحرانی ترین دوره های تاریخ خود قرار گرفته است.

بحرانی که نه ناگهانی، بلکه تدریجی و انباشته شده طی حدود دو دهه شکل گرفته؛ تا جایی که امروز صحبت از کوتاه کردن حریم آثار تاریخی، تغییر کاربری های پرخطر و تصمیم هایی می شود که می توانند ضربه های جبران ناپذیری به هویت تاریخی ایران وارد کنند.

اما این وضعیت، تضادی آشکار با گذشته ای نه چندان دور دارد؛ گذشته ای که بسیاری از کارشناسان از آن با عنوان یازده سال طلایی میراث فرهنگی یاد می کنند.

دوره ای که تصور می شد میراث فرهنگی ایران آن قدر بالنده و مستحکم شده که دیگر دچار بحران نخواهد شد.

یازده سالی که میراث فرهنگی روی ریل درست افتاد در آن سال های طلایی، میراث فرهنگی نه فقط نهادی اداری، بلکه مغز متفکر توسعه فرهنگی کشور بود.

تصمیم ها مبتنی بر پژوهش، حفاظت، مرمت و معرفی هم زمان اتخاذ می شد و میراث فرهنگی به عنوان پایه توسعه شناخته می شد، نه مانعی در برابر آن.