راهکار هایی برای حفظ بافت تاریخی مشهد

بافت اطراف حرم مطهر رضوی به عنوان بافت تاریخی مشهد طی یک قرن اخیر در سه دوره زمانی مختلف آسیب های عمده ای دیده است.

- دوره اول حدفاصل سال های 1305 تا 1314 یعنی دوران نائب التولیه ای محمد ولی اسدی است که طی آن فلکه حضرتی و خیابان های امام رضا (ع) و طبرسی ایجاد شدند.

- دوره دوم از سال 1353 تا 1357، همزمان با نائب التولیه ای آستان قدس و استانداری عبدالعظیم ولیان است.

در این دوره ضمن تخریب بنا های تاریخی بسیاری دیواری بین شهر و حرم مطهررضوی کشیده شد.

- دوره سوم نیز از سال 1371 آغاز شده و تاکنون ادامه دارد.

در این دوره که بخش عمده آن همزمان با تولیت عباسی واعظ طبسی بود با استفاده نادرست از نامه ای مرحوم کازرونی، وزیر راه وقت، به رهبر انقلاب برای سر و سامان دادن به بافت اطراف حرم مطهر رضوی بخش تاریخی و هویتی شهر مشهد آسیب جدی دید و بسیاری از مدارس، مساجد، منازل و سرا ها و تیمچه های تاریخی شهر تخریب شد.

البته سال 1400 با آمدن طرح جدید، ساخت و ساز ها در بافت تاریخی اطراف حرم ممنوع شد، هر چند که برخی باز هم سعی کرده اند این طرح را بشکنند.

مروری کوتاه بر گستره و نحوه تخریب های انجام گرفته در این سه دوره زمانی متاسفانه بازگو کننده این واقعیت است که در سومین دوره بیشترین تغییرات چه از منظر تاریخی و چه فرهنگی رخداده است.