جناب وزیر؛ پذیرش سِمت حیاتی و سرنوشت ساز آموزش و پرورش، رودربایستی بود یا احساس تکلیف؟

چگونه است که وقتی نوبت مدرسه سازی و تبدیل کلاس های کپری و آلونک های آغلی به چهار دیواری مناسب و آبرومند می رسد، از وظایف جناب وزیر بیرون می رود؛ - جناب وزیر؛ پذیرش سِمت حیاتی و سرنوشت ساز آموزش و پرورش، رودربایستی بود یا احساس تکلیف؟ چگونه است که وقتی نوبت مدرسه سازی و تبدیل کلاس های کپری و آلونک های آغلی به چهار دیواری مناسب و آبرومند می رسد، از وظایف جناب وزیر بیرون می رود؛ اما یک شادی و پایکوبی ساده در یک مدرسه در صف صبحگاه، تا ارتعاش عرش الهی پیش می رود؟ محمدعلی فیاض بخش روزنامه اطلاعات  وزیر محترم آموزش و پرورش اخیراً در بیاناتی مبسوط، از جمله اظهار داشته اند: کجای دنیا، کار وزیر [آموزش و پرورش] ساختن مدرسه است!؟ قاعدتاً فردی از منصب وزارت، باید با علم و اطلاع از کجاهای دنیا مطلبی را با این قاطعیت بیان کند، زیرا حتی یک مورد نقض، می تواند سنجیدگی اظهار ایشان را مخدوش کند؛ چه رسد به آن که در زمینه ای که ایشان بیان کرده اند موارد نقض بسیاری وجود دارد؛ بگذریم.

.

و اما: ـ کجای دنیا کار وزیر آموزش وپرورش، سخنرانی های ایدئولوژیک و فرانشاندن تعلیمات عقیدتی بر آموزش های معمولِ مدرسه ای است؟ ـ کجای دنیا کار وزیر، فراخوانی و  استخدام خارج از تخصص در مدارس، از میان نهادهای گوناگون است؟؛ نهادهایی که ذاتاً وظیفه مند خدمات فرهنگ�