محمدعلی فروغی: روشنفکری در خدمت قدرت و نفوذ خارجی

تاریخ ایران پر است از سیاستمدارانی که با ادعای نجات و آبادانی کشور پا به عرصه قدرت گذاشتند، اما در گذر زمان، نه تنها موجبات اصلاح و پیشرفت ملت را فراهم نکردند، - بلکه زمینه سلطه بیگانگان و تحکیم حکومت های مستبد را نیز هموار کردند.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ؛ محمدعلی فروغی، مشهور به ذکاءالملک، نمونه ای بارز از این دسته است؛ سیاستمداری که با ترکیب روشنفکری مدرن، روابط خارجی گسترده و برنامه ریزی دقیق، مسیر تمرکز قدرت، مشروعیت دیکتاتوری و نفوذ بیگانگان را در ایران هموار کرد.

خانواده و زمینه ورود به سیاست محمدعلی فروغی در سال 1256 در تهران متولد شد و در خانواده ای از علما و بازرگانان رشد یافت.

پدرش، محمدحسین فروغی، مدیر دارالترجمه و از فعالان مطبوعاتی دوره قاجار بود و نقش مهمی در آموزش و هدایت فکری فرزندش داشت.

این پیشینه، فرصتی فراهم کرد تا محمدعلی از همان کودکی با ادبیات، فلسفه غرب و سیاست های داخلی و خارجی آشنا شود.

فعالیت های سیاسی و فرهنگی فروغی از سن 17 سالگی با نگارش مقالات در روزنامه تربیت آغاز شد.

او در این مقالات به نقد برخی سنت های مذهبی، ترویج اندیشه های مدرن غربی و ترغیب جامعه به اصلاحات فرهنگی و سیاسی می پرداخت.