خاطرات ناصرالدین شاه: آبادی بغداد همان در کنار شط است، پشت ها همه خراب و ویران است/ یک نصفه فوج عثمانی، قدری مشق سرنیزه بی مزه کردند

راندیم برای مزار شیخ عبدالقادر گیلانی؛ و از آن جا به اردوی عثمانی باید رفت.

سردار ماهوت سیاه، هیکل های مروارید انداخته بودیم، شمشیر جهان گشا.

- خاطرات ناصرالدین شاه: آبادی بغداد همان در کنار شط است، پشت ها همه خراب و ویران است/ یک نصفه فوج عثمانی، قدری مشق سرنیزه بی مزه کردند راندیم برای مزار شیخ عبدالقادر گیلانی؛ و از آن جا به اردوی عثمانی باید رفت.

سردار ماهوت سیاه، هیکل های مروارید انداخته بودیم، شمشیر جهان گشا.

ناصرالدین شاه قاجار در خاطرات روز شنبه 2 رمضان 1287 (5 آذر 1249) نوشت: امروز ناهار را منزل خورده، بعضی کارها داشتم.

به ملتزمین رکاب انعام داده شد – قریب هفت هزار تومان.

به مدارس و سایر عثمانی ها انعام داده شد – به قدر پنج هزار تومان.

بعد اسب حاضر شد.

از در بالا سوار کالسکه شده، راندیم برای مزار شیخ عبدالقادر گیلانی؛ و از آن جا به اردوی عثمانی باید رفت.

سردار ماهوت سیاه، هیکل های مروارید انداخته بودیم، شمشیر جهان گشا.

خلاصه وزیر، دبیر، مشیر، یحیی خان، شهاب، رحمت الله، برادرهایش و غیره و غیره، پیشخدمت ها و غیره همه بودند؛ راندیم.

از بالای اردوی عثمانی ها راه کالسکه بود.

کالسکه عثمانی را هم سوار بودم.

از دروازه خراب بغداد وارد شدیم.