تندروها و شادی پرتناقض از پیروزی ممدانی

کسانی که از پیروزی ممدانی «ذوق زده » هستند، درواقع از شکست ایده های خودشان «خوشحال » هستند: او نماد سیاستی است که بر گفت وگو، برابری و حقوق مدنی تأکید دارد، - کسانی که از پیروزی ممدانی ذوق زده هستند، درواقع از شکست ایده های خودشان خوشحال هستند: او نماد سیاستی است که بر گفت وگو، برابری و حقوق مدنی تأکید دارد، نه بر تبعیض، حذف و کنترل اجتماعی.

امیر نیک رویان روزنامه شرق  انتخاب زهران ممدانی، جوان شیعه تبار ساکن نیویورک، به عنوان شهردار این شهر، در سپهر رسانه ای ایران، بازتاب هایی دوگانه و عمیقا متناقض داشت؛ تناقض هایی شاید برخاسته از تناقضات درونی خودمان.

از یک سو تحلیلگران مستقل، آن را نشانه ای از پویایی دموکراسی در آمریکا و ظرفیت های اغلب نامکشوف نظام های باز (اگرچه در ساختاری پرنقص) دانستند؛ درحالی که از سوی دیگر، بخش هایی از جریان محافظه کار با شور و شعفی آشکار، از پیروزی یک شیعه در قلب امپراتوری غرب سخن گفتند؛ گویی این رویداد تأییدی بر حقانیت گفتمان سیاسی این طیف سیاسی است.

واقعیت آن است که انتخاب زهران ممدانی، نه محصول پیام های ایدئولوژیک از شرق، بلکه خروجی طبیعی یک نظام دموکراتیک در غرب است؛ نظامی که با وجود همه انتقادات توانسته فرصت برابر برای اقلیت های دینی، نژادی و جنسیتی فراهم کند؛ امری که متأسفانه در ساختا