مرسدس بنز؛ افسانه ای که در ایران هنوز احترامش سر جایش است

اوایل دهه 2000 میلادی، جهان خودرو در حال پوست اندازی بود، اما مرسدس بنز، با همان وقار همیشگی اش، مسیر خودش را رفت.

در ایران، ستاره سه پر بیش از یک نشان لوکس بود؛ - مرسدس در آغاز قرن جدید با مدل هایی مثل S-Class W220 و E-Class W211 نشان داد که هنوز مرجع طراحی و کیفیت است.

W220 شاید از بیرون نرم تر و مدرن تر از نسل قبلش بود، اما درونش هنوز همان صلابت همیشگی را داشت.

موتور های V8 پرطنین، صندلی هایی که بوی چرم شان شبیه بوی دفتر ریاست بود و حس شناور بودن روی جاده ای بی انتها.

آن روز ها در ایران، واردات خودرو هنوز با هزار، اما و اگر همراه بود، ولی هرکس بنزی داشت، خودش را از تبار دیگری می دانست.

S500 آن دوران مثل یک امضا بود؛ گران، سنگین و محترم.

E-Class W211 با آن چراغ های دو تایی خاصش، یکی از پرطرفدارترین مدل ها در ایران شد.

ماشینی که هم برای مدیرعامل ها بود، هم برای پزشک ها، هم برای آنهایی که می خواستند “یک بنز واقعی” داشته باشند بدون اینکه خیلی جلب توجه کنند.

موتور های شش سیلندر و هشت سیلندرش در سکوت کار می کردند و گیربکس اتوماتیک پنج سرعته اش نرم تر از چیزی بود که در آن سال ها در هیچ خودروی دیگری تجربه می شد.

در آن دهه، مرسدس فقط به لوکس بودن بسنده نکرد.