کوروش می گوید: «خدایان آزاد شدند، مردم آزاد شدند، و هر کس می تواند خدای خود را بپرستد» / چرا «منشور کوروش» مهم است؟ (فیلم)

منشور کوروش آخرین نمونه از سنتی دیرینه در بابل است که به «استوانه های بنیادی» شهرت داشت.

همین اندیشهٔ بازگرداندن خدایان به سرزمین های خود و احترام به باورهای اقوام گوناگون، - عصر ایران ؛ حسن ظهوری ــ منشور کوروش یکی از مهم ترین و مشهورترین آثار باستانی جهان است که به آن لقب نخستین منشور حقوق بشر نیز داده اند.

این اثر، استوانه ای گِلی به طول 23 سانتی متر و عرض 11 سانتی متر است که در سال 1879 میلادی، در جریان کاوش های باستان شناسی در بابل (واقع در عراق امروزی و در نزدیکی بغداد) کشف شد.

کاوشگر این اثر، هرمزد رسام باستان شناس ایرانی-بریتانیایی بود.

از آن جا که تیم کاوش بریتانیایی بود، استوانه به لندن منتقل شد و اکنون در موزه بریتانیا نگهداری می شود.

حدود پانزده سال پیش، در سال 1389، این منشور به مدت هفت ماه به ایران امانت داده شد و طبق آمار، نزدیک به دو میلیون نفر از آن در موزه ملی ایران بازدید کردند.

کوروش بزرگ در سال 539 پیش از میلاد، بابل را فتح کرد.

گفته می شود این فتح بدون جنگ و خون ریزی انجام شد.

پس از ورود به بابل، کوروش دستور داد متنی را بر روی یک استوانه گِلی بنویسند و آن را در معبد اِساگیلا (معبد مردوک، خدای بزرگ بابلی ها) قرار دهند.