سیاسی تراپی با اسکار؛ صنعتی که در آستانه فروپاشی است

فصل اسکار سال گذشته با امید به روزی جدید در کاخ سفید آغاز شد، اما به طرز تکان دهنده ای با نتیجه دراماتیک انتخابات و بهت متعاقب آن در بسیاری از ما به پایان رسید و این سوال که چگونه چنین فیلم هایی یا حتی فرهنگ به طور کلی می توانند به واقعیتی که بر ما نازل شده، - فصل اسکار سال گذشته با امید به روزی جدید در کاخ سفید آغاز شد، اما به طرز تکان دهنده ای با نتیجه دراماتیک انتخابات و بهت متعاقب آن در بسیاری از ما به پایان رسید و این سوال که چگونه چنین فیلم هایی یا حتی فرهنگ به طور کلی می توانند به واقعیتی که بر ما نازل شده، بپردازند.

مدعیان اصلی امسال برای جوایز اسکار را می توان در حکم یک جلسه تراپی گروهی برای هالیوود دید؛ برای آرام کردن صنعتی که در آستانه فروپاشی است و هر بار با برگزاری نمایش مراسم اهدای جوایز سعی می کند یک گام دیگر بردارد.

به گزارش مهر، استیون زایتچیک با نوشتن یک یادداشت برای هالیوود ریپورتر، با نگاهی انتقادی به نقش اهدای جوایز اسکار پرداخته و چنین تحلیل کرده است: اخیراً هنگام شرکت در یک مراسم فصل جوایز، متوجه شدم غزلی را می شنوم که برای هر یک از ما که در عرصه اسکار زحمت کشیده ایم، آشناست.

کسی گفت: کاش زودتر تمام شده بود و اگرچه گفتن این حرف در ماه اکتبر کمی عجیب است - مانند نالیدن از اینکه چرا جراح با اولین نشانه درد �