نقدی بر تناقض گفتار و عمل در مدیریت شهری حناچی

ذبیح اله زارع، کارشناس مدیریت شهری - اظهارات اخیر آقای حناچی مبنی بر کفایت ساخت وساز در تهران و انتقاد از تراکم فروشی ، نمونه ای کلاسیک از تناقض گفتار و عمل در مدیریت شهری است.

بررسی عملکرد مالی شهرداری تهران در دوران 2 سال و 9 ماهه شهرداری ایشان (آذر 97 تا مرداد 1400) گواه این مدعاست: در دوره مدیریت آقای حناچی، به طور متوسط حدود 60 درصد از درآمدهای نقدی شهرداری تهران مستقیماً از محل فروش تراکم و عوارض ساختمانی تأمین می شد.

این رقم در برخی سال ها حتی از 70 درصد نیز فراتر رفته است.

علاوه بر این، خود آقای حناچی با ارسال لوایح متعدد به شورای پنجم، خواستار تصویب افزایش تراکم در پهنه های وسیعی از شهر شد که مستقیم ترین عامل در افزایش قیمت زمین و در نتیجه، گرانی مسکن است.

چگونه می توان از یک سو، بزرگ ترین منبع درآمدی مدیریت خود را تراکم فروشی قرار داد و از سوی دیگر، امروز آن را عامل گرانی مسکن معرفی کرد؟ نتیجه: ایشان نه تنها قربانی این سیستم ناسالم نبوده، بلکه یکی از مجریان اصلی آن در پرهزینه ترین سال های بازار مسکن تهران بوده است.

انتقاد ایشان امروز، نه یک بازنگری، که شاهدگرفتن بر علیه خود است.