مشکلی که برخی حوزویان برای علامه طباطبایی پیش آوردند چه بود؟/امام چگونه این غائله را خواباند؟

جوی علیه علامه طباطبایی به راه انداخته بودند که رویه ایشان به حوزه ضربه می زند.

برخی از جمله مرحوم علامه دوانی چاره کار را در دستان امام دیدند.

- به گزارش خبرنگار جماران، بیست و چهارم آبان ماه سال 60 مطابق با هجدهم محرم الحرام 1402 هجری قمری بود که علامه سید محمد حسین طباطبایی بعد از گذشت یک هفته بستری شدن در بیمارستان، به ندای ارجعی الی ربک پاسخ مثبت دادند و به سوی جایگاه ابدی شان نقل مکان کردند.

مرحوم علاّمه طهرانی درباره آخرین روزهای حیات دنیوی ایشان نقل کرده اند: حالات استاد علاّمه در چندین سال آخر عمر بسیار عجیب بوده است، پیوسته متفکر و درهم رفته و جمع شده به نظر می رسید؛ و مراقبه ایشان شدید بود و کمتر تنازل می کردند و تقریباً در سال آخر عمر غالباً حالت خواب و خَلسه غلبه داشت، و چون از خواب بر می خاستند فوراً وضو می گرفتند و رو به قبله چشم به هم گذارده می نشستند.

ایشان در روز سوم ماه شعبان 1401 هـ.

ق به محضر ثامن الحجج حضرت امام رضا(ع) مشرف شدند و 22 روز در آنجا اقامت کردند، و سپس به جهت مناسب نبودن حالشان ایشان را به تهران آورده و بستری کردند، ولی دیگر شدت کسالت طوری بود که درمان نیز نتیجه ای نداشت تا بالاخره به شهر مقدس قم که محل سکونت ایشان بود برگشتند و در منزل شان بستری شدند و غیر از خواص از شاگردان کسی را به ملاقات نپذیرفت