جشن های پاییزی ایران باستان

در ایران باستان، روز اعتدال پاییزی از بزرگ ترین جشن ها بود؛ جشن مهرگان.

ریشه این آیین به اسطوره میترا، ایزد روشنایی، بازمی گردد؛ پیوندی میان مهر و ماه.

- در ایران باستان، روز اعتدال پاییزی از بزرگ ترین جشن ها بود؛ جشن مهرگان.

ریشه این آیین به اسطوره میترا، ایزد روشنایی، بازمی گردد؛ پیوندی میان مهر و ماه.

از همین رو، مهرگان نماد دوستی، پیمان، عدالت و روشنایی تلقی می شد.

پاییز در ایران باستان فصلی پر از جشن های خاص بود؛ از جشن مهرگان گرفته تا آبانگان و جشن نیمه پاییز.

به گزارش آوش، در تقویم ایران باستان یا همان تقویم زرتشتی هر روز، نام مخصوص خودش را داشت که برگرفته از ایزدان یا صفات الهی بود؛ یعنی روزها فقط شماره نداشتند، بلکه اسم داشتند.

مهرگان در ایران باستان، روز اعتدال پاییزی از بزرگ ترین جشن ها بود؛ جشن مهرگان.

ریشه این آیین به اسطوره میترا، ایزد روشنایی، بازمی گردد؛ پیوندی میان مهر و ماه.

از همین رو، مهرگان نماد دوستی، پیمان، عدالت و روشنایی تلقی می شد.

در این روز، مردم پیروزی فریدون بر ضحاک ماردوش را جشن می گرفتند؛ ضحاکی که هر روز با خون جوانان زنده می ماند.

پیروزی فریدون نه تنها پایان فرمانروایی پادشاهی ستمگر بود، بلکه نمادی از رهایی از ظلم و تاریکی به شمار می رفت.