سید جلال میرآقایی؛ «جعبه سیاه» تقریب مذاهب اسلامی

به راستی می توان او را «جعبه سیاه» آن آشنایی ها نام برد؛ آن جا که هوش سرشار، حافظه و ذهن خلاقش، رمزها و رنگ های گوناگون آن تعاملات را در خود نگه داشت.

- نکته سنجی، عشق و باور به راهِ تقریب و در عین حال بی ادعایی، کم جنجالی و فروتنی اش، همه دست به دست دادند تا او را در میان ما نه به عنوان ستاره ای پرنور، که به عنوان شمعی فروزان اما آرام نشان دهند؛ شفافی که نورش را نه فریاد می زند، بلکه در سکوتِ خدمت، نگاهِ مهربان و گامِ گشاده جلوه می دهد.

و البته او در محضر استادش، آموخت که راهِ تقریب، نه یک شعار و حتی نه یک مسیر علمی، بلکه یک سیره عملی و یک سلوکِ اهل بیتی است؛ و سپس، در عرصهٔ بین الملل، آن قدر حضور یافت تا نام سید جلال میرآقایی با عقل و ایمان و تجربه گره خورد.

چندی قبل، پس از فراغت از نگارش جلد دوم اثرم با عنوان ایران و اخوان و شگفتانه های خاورمیانه که توسط انتشارات امیرکبیر مراحل چاپ نهایی را می گذرانَد، آن را برایش جهت اظهار نظر فرستادم.

او با همان دقت نکته سنجانه اش، موضوع را فراتر از عنوان و ساختار دید؛ سطر به سطر کتاب را با نگاه عمیق و ذهن خلاقش خواند، و بر هر چه را که به باورش می نشست، صحه گذاشت.

علی رغم حجم بسیار بالا، او تسلیم نشد؛ خواند، نقد کرد، تأیید کرد و سپس با آن صدای آرام و مطمئن گفت: باید سریع منتشر شود .