بازگشت سیمرغ به آسمان ایران/ هر آنچه باید درباره هواپیمای تمام ایرانی بدانیم!

وقتی صدای موتورهایش در آسمان پیچید، یاد روز هایی افتادم که آسمان ایران ساکت شده بود.

سال ها پس از زمین گیر شدن ایران-140، مهندسان ایرانی با سیمرغ نشان دادند که پرواز هنوز در خون ما جاری است.

- سیمرغ شاید هنوز فاصله ای تا مدل های غربی مانند ATR-42 یا Dash 8 داشته باشد، اما هدفش رقابت جهانی نیست.

هدفش این است که مردم ایران را در مناطق دورافتاده، بدون وابستگی به خطوط خارجی، جابه جا کند.

این پرنده با اتکا به مهندسی بومی و اراده ای که در چهرهٔ سازندگانش موج می زند، قرار است پلی باشد بین زمین و آسمان، بین نیاز و توان؛ و من امیدوارم این تنها آغاز باشد.

امیدوارم روزی ایران نه فقط هواپیمای مسافربری توربوپراپ، بلکه هواپیمای جت مسافربری را هم بسازد.

همان طور که بچه های جهاد خودکفایی و صنعت پهپاد ها از علاقهٔ مردم الهام گرفتند و پهپاد های با موتور جت ساختند، چرا سیمرغ نتواند جرقهٔ یک رؤیای بزرگ تر باشد؟ بهرحال امروز ایران با تکیه بر توان مهندسان جوان، قدرت علمی داخلی و بر بلندای دیوار تحریم توانسته اند پرنده ای به نام سیمرغ را برای هموطنان شان به پرواز در بیاورند و به جمع 20 کشوری که امروز سازنده هواپیما در دنیا هستند، اضافه شود.

امید که این سیمرغ همپای همان پرنده اساطیر ایرانی خوشی و شادکامی را برای مردمان ایران زمین به ارمغان بیاورد.