نیما نگاه شاعر را متوجه زبان و زمان خود کرد

نیما بیش از آنکه قالب شعر را دگرگون کند، نگاه شاعر را متوجه زبان و زمان خود و راه را برای پویایی و معاصرسازی شعر فارسی هموار کرد.

- فریبا یوسفی در گفت و گو با خبرنگار صداوسیما ، درباره جایگاه نیما یوشیج گفت: هر کسی در هر زبانی شعر های نیما را بخواند، خیلی زود درمی یابد که رستگاری هنری در این است که شاعر به زبان خودش صحبت کند.

  او با تأکید بر اینکه مهم ترین تحول نیما در زبان شعر بود نه در قالب آن، افزود: اگرچه قالب تازه نیمایی بیش از همه به چشم آمده است، اما نیما در اصل شاعر را متوجه زبان و زمان خود کرد.

او به شاعر آموخت از ذهنیت صرف به سمت عینیت حرکت کند و از زاویه دیدی تازه به رویداد ها بنگرد؛ در نتیجه، شعر به اثری زنده و پویا تبدیل شد.

  یوسفی ادامه داد: نیما باعث شد شاعر از چارچوب های کهن رها شود و دریافت های انسان معاصر را از زمانه خود، در شعر بازتاب دهد.

هرچند در آغاز، پذیرش این دگرگونی برای علاقه مندان به قالب های سنتی دشوار بود، اما به مرور زمان، این تحول به ضرورتی برای شعر معاصر بدل شد.

  این شاعر با اشاره به تأثیر نیما بر جریان های بعدی شعر فارسی گفت: شاعرانی، چون اخوان ثالث، سهراب سپهری و فروغ فرخزاد در ادامهٔ مسیر نیما، شعر فارسی را به اوج تازه ای رساندند.