از چه زمانی در تهران قدیم کفن دزدها، کفن پوش شدند؟

حتی ماموران حفاظتی نیز از برخورد و ماموریت مقابله با آن ها سرباز می زده است شانه خالی می کردند چون باور خرافی میان مردم رایج داشت این کفن پوشان مرده های جان بسری هستند که دچار عذاب الهی گشته و گور به گور شده اند.

- عصرایران- در تهران عصر قاجار به دلیل وجود خندق های مختلف در 4 گوشه شهر، در شبانگاه و با تاریک شدن آسمان، فضای داخل این خندق ها بسیار ناامن می شده است.

از میان افراد خلاف کاری که ساکن این خندق ها بودند می توان به کفن دزدها و کفن پوش ها اشاره کرد.

آن ها برای دوره ای رعب و وحشت فراوانی را در میان مردم تهران حکمفرما کردند.

حال در این مجال به روایت از جعفر شهری در کتاب طهران قدیم در این مورد می پردازیم: از دزدان ساکن خندق ها، دسته ای هم جماعت کفن دزدها بودند که روزها در قبرستان ها گردش می کردند و قبور مرده های تازه را نشان می گذاشتند و شب ها به سراغ آن قبور می رفتند و کفن هایشان را می بردند.

وقتی این کار بسیار رایج شد، کفن دزدها بسیار مورد طعن و لعن مردم واقع شدند.

این مساله باعث شد که این کفن دزدان از آن پس روش خود را تغییر دهند و کفن دزد شوند، بدین صورت که شب ها چیز سفیدی مانند کفن به سر تا پا می کشیدند و در گورها و گودال های معابر و قبرستان ها، مانند قبرستان سر قبر آقا که محل عبور و مسیر مردم محلات جنوب شهر، امثال گذر حاج غلام�