جایگاه مصلحت در فقه شیعه و چالش های حکمرانی نوین اسلامی

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، در نشست تخصصی «مبانی فقهی مصلحت در اندیشه حکمرانی اسلامی» که امروز با حضور مدیران و فقهای مجمع تشخیص مصلحت نظام برگزار شد، - جایگاه مصلحت در فقه شیعه و چالش های حکمرانی نوین اسلامی دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، در نشست تخصصی مبانی فقهی مصلحت در اندیشه حکمرانی اسلامی که امروز با حضور مدیران و فقهای مجمع تشخیص مصلحت نظام برگزار شد، به تبیین جایگاه مصلحت در فقه شیعه و پیوند آن با نظریه حکمرانی اسلامی پرداخت.

به گزارش خبرگزاری صدا وسیما ، حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در این نشست با اشاره به ریشه های تاریخی این بحث، تصریح کرد: بحث مصلحت در حکومت اسلامی، شاید برای اولین بار به صراحت توسط حضرت امام رضا (علیه السلام) در مناظراتشان با مذاهب دیگر و در بستر حکومت علوی مطرح شده است.

این امر نشان می دهد که مفهوم مصلحت، فراتر از یک مسئله صرفاً فقهی، ریشه در اندیشه حکمرانی اسلامی دارد.

تمایز کلیدی میان حکمرانی و حکومتدارییکی از محورهای اصلی سخنان خسروپناه، تبیین تمایز میان این دو مفهوم بود.

وی توضیح داد: واژه حکمرانی در ادبیات معاصر، به فرآیندی اشاره دارد که در آن مردم، جامعه مدنی، تشکل های غیردولتی و سایر نهادهای مردمی، نقشی فعال و حداکثری در فرآیندهای �