نیسان خاموش می شود، اما فراموش نه!/ پایان زندگی خشن ترین آبی پوش ایران

شما با یک آبی پوش هرچند خشن اما محبوب و نوستالژیک مواجه هستید که دیگر باید با او خداحافظی کنید.

- مهر ماه را به خاطر بسپارید.

در مهر 1404، وقتی آخرین نیسان وانت آبی از خط تولید زامیاد در ساوه پایین آمد، در واقع بخشی از هویت جاده های ایران برای همیشه رو به تغییر نهاد.

به گزارش سرویس اجتماعی تابناک، نیسان وانت، که از سال 1349 شمسی با نام زامیاد 24 وارد زندگی ایرانیان شد، بیش از یک ماشین بود؛ نمادی از استقامت، خشونت جاده ای و نوستالژی عمیق بود که در قلب فرهنگ عامه ریشه دوانده است.

نیسان آبی، با غرش موتورش، بوق های بلند و شعار های نوشته شده روی بدنه اش، به افسانه ای تبدیل شد که حالا با آمدن زامیاد EX، وانتی مدرن با سیستم های ایمنی پیشرفته، به تاریخ می پیوندد.

در این گزارش، به دلایل شهرت نیسان به خشونت، نوستالژی سواری پشت آن و فرهنگ شعار های حک شده بر بدنه اش می پردازیم.

چرا نیسان خشن بود؟ نیسان آبی به دلایل فنی و فرهنگی به نماد خشونت جاده ای معروف شد.

موتور قدیمی ژاپنی آن (ساخت دهه ی 1970) شتاب گیری کندی داشت، به ویژه وقتی بار سنگینی مثل گونی های گندم یا هندوانه حمل می کرد.

کم کردن سرعت، به خصوص در سربالایی ها، برای رانندگان دردسر بزرگی بود، چون شتاب گیری دوباره زمان بر و دشوار بود.