فروتنی فکری: چرا گاهی نادانی ما از دانش مان ارزشمندتر است؟

پی بردن و درک این واقعیت که ما همه چیز را نمی دانیم و هیچ حقیقت مطلقی را در اختیار نداریم، به معنای تمرین «فروتنی فکری» است.

همان حکمت کهنی که دانا می داند و می پرسد؛ - فروتنی فکری: چرا گاهی نادانی ما از دانش مان ارزشمندتر است؟ پی بردن و درک این واقعیت که ما همه چیز را نمی دانیم و هیچ حقیقت مطلقی را در اختیار نداریم، به معنای تمرین فروتنی فکری است.

همان حکمت کهنی که دانا می داند و می پرسد؛ این ویژگی، کلید ادامه یادگیری و رشد در سطح فردی و اجتماعی است.

عصر ایران/ سواد زندگی؛ مریم طرزی- ما اغلب به اشتباه تصور می کنیم که دیدگاهمان بهترین است و در هر موضوعی حقیقت محض را در اختیار داریم.

گاهی حتی باور محکمی پیدا می کنیم که در یک زمینه متخصص هستیم و هیچ کس بیش از ما درباره آن نمی داند.

یا حداقل فکر می کنیم از اطرافیانمان بیشتر می دانیم.

همین باورهای غلط اهمیت توضیح فروتنی فکری را روشن می سازند.

فروتنی فکری و پذیرش نادانی همه چیز را همگان دانند و همگان هنوز از مادر نزاده اند در روزگار خسرو انوشیروان فرستاده ای  رسمی از روم به دربار آمد.

انوشیروان برای آنکه نزد فرستاده روم به وزیر دوراندیش و زیرک خود، بزرگمهر ببالد و به او بگوید که من وزیری هوشمند و دانا دارم، به بزرگمهر گفت: تو همه چیز را می دانی و به آنها آگاهی، درست است؟ بزرگمهر پاسخ