از مصونیت بیگانگان تا بیداری ایرانیان

واکنش امام خمینی(ره) به کاپیتولاسیون نمونه ای از مقاومت گفتمانی در برابر سلطه ساختاری بود.

ایشان با زبانی ساده اما سرشار از معنا، توانست آگاهی ملی را برانگیزد و هویت اسلامی-ایرانی را به مثابه نیروی مقاومت بازآفرینی کند.

- یکی از نخستین نمودهای علنی تقابل امام خمینی(ره) با نظام سلطه، در سال 1343 شکل گرفت.

در این دوره، امام با صراحت، مفهومی را که بعدها به عنوان استکبار شناخته شد، در گفتار و مواضع خود مطرح کردند.

یکی از بارزترین نمونه های آن، در 4 آبان 1343 در اعتراض شدید امام به لایحه کاپیتولاسیون بود.

ایشان سخنرانی خودشان را با آیه انا للَّه و انا الیه راجعون که مصداق مصیبت است آغاز کردند.

ایشان این لایحه را، نشانی آشکار از استکبار و خود برتر بینی دانستند؛ لایحه را که به موجب آن، نظامیان آمریکایی در ایران از مصونیت قضایی برخوردار می شدند.

امام در سخنرانی معروف خود با انتقاد شدید از این لایحه، فرمودند که طبق این قانون، حتی اگر یک سگ آمریکایی در ایران مورد تعرض قرار گیرد، اهمیت آن بیشتر از شهروند ایرانی است.

این تعبیر، به روشنی نگاه تحقیرآمیز و استکباری قدرت های خارجی نسبت به ملت ایران را آشکار می کرد و از دیدگاه امام خمینی(ره)، نماد روشنی از سلطه طلبی و برتری جویی بیگانگان بود.