قنات؛ راه نجات ایران در عصر تشنگی

در سرزمینی که چهارصد روز از سیصد و شصت وپنج روز سال آفتاب می تابد، هر قطره آب به اندازه یک چشمه حیاتی ارزش دارد.

ایران با تاریخ هزارساله مهندسی آبی قنات، - در سرزمینی که چهارصد روز از سیصد و شصت وپنج روز سال آفتاب می تابد، هر قطره آب به اندازه یک چشمه حیاتی ارزش دارد.

ایران با تاریخ هزارساله مهندسی آبی قنات، پیشگام مدیریتی بوده که دقیقاً با اقلیم خشک و تبخیرزا هماهنگ است.

با این حال، در دهه های اخیر با گسترش بی محابای سدسازی، توازن طبیعی آب از میان رفت.

آنچه من در این باب می نویسم قطعا تخصصی نیست و باید کسانی که در این زمینه تجربه دارند سخن بگویند؛ پروین قائمی در خبرآنلاین نوشت: اما من تلاش کرده ام طبق اسنادی که به آنها برخوردم بنویسم که فتح بابی باشد بر این موضوع حیاتی که نیاکان ما از قرن ها پیش برایش چاره اندیشیده بودند و ما با تقلیدهای بی پایه و اساس و مخرب، خود را گرفتار این فاجعه کردیم، همچنان که در نظام معماری، مدیریت شهری، دوری از نظام کارآمد کدخدامنشی و محله محوری در حل مشکلات، اسراف در حد خطرناک و بسیاری از نعماتی که با خودتحقیری از دستشان دادیم و می دهیم و خود و کشور را دچار فجایع مختلف می کنیم.

در سرزمینی که چهارصد روز از سیصد و شصت وپنج روز سال آفتاب می تابد، هر قطره آب به اندازه یک چشمه حیاتی ارزش دارد.