اگر تخیل نداشته باشیم از نئولیبرالیسم عبور نمی کنیم

تغییر سیاست ها کافی نیست، باید نگاهمان به انسان را عوض کنیم.

- تغییر سیاست ها کافی نیست، باید نگاهمان به انسان را عوض کنیم.

بلِیک اسمیت، هجهاگ ریویو - اگر نقد کُشنده بود، نئولیبرالیسم مدت ها پیش از این می مرد.

اما دهه ها مخالفت روشنفکران چپ و راست و یک دهه سیاست پوپولیستی فقط توانسته تا حد کمی از برجستگی ایدئولوژیک نئولیبرالیسم بکاهد.

صحبت از سیاست های حمایت از خانواده ، همچون معافیت های مالیاتی و یارانه های فرزندآوری، و نیز اقدامات دولت بایدن برای تولید کالاهای فناوری در داخل کشور، شاید به بعضی از مخالفان نئولیبرالیسم دلگرمی بدهد (بماند که چنین برنامه هایی نقشه ایدئولوژیک سیاست آمریکا را بیش از پیش تار و محو می کنند)، ولی هیچ کدامشان جایگزین همه پذیری برای نئولیبرالیسم ندارند، چشم اندازی که بعد از بحران های دهه هفتاد راهنمای فکر و عمل ما شد و با وجود نارضایتی ها همچنان هم هست.

نیم قرن پیش، در پی تحریم نفتی از سوی سازمان اوپک و نیز ترکیب بی سابقه ای از تورم و بیکاری، درک عموم از نظام سیاسی و اقتصادی ای که پس از جنگ جهانی دوم مبنای کار نخبگان غربی بود تغییر یافت.

آن وقت بود که نئولیبرالیسم و تاکتیک هایی که برای احیای رشد اقتصادی عرضه می کرد سر زبان ها افتاد.