راز ناقوس تزار در کرملین؛ بزرگ ترین ناقوس جهان که هرگز به صدا درنیامد

چرا سنگین ترین ناقوس تاریخ، به جای نواختن، به نمادی از شکست و شکوه درهم شکسته بدل شد؟ - راز ناقوس تزار در کرملین؛ بزرگ ترین ناقوس جهان که هرگز به صدا درنیامد چرا سنگین ترین ناقوس تاریخ، به جای نواختن، به نمادی از شکست و شکوه درهم شکسته بدل شد؟ در حیاط سنگی کرملین، در میان سایهٔ گنبدهای طلایی و دیوارهای سرخ مسکو، شییی عظیم چون صخره ای تراش خورده ایستاده است.

بازدیدکننده وقتی به آن نزدیک می شود، پیش از هر چیز با سکوتی سنگین روبه رو می گردد.

نامش ناقوس تزار است، اما هرگز ندای پیروزی یا دعا از آن برنخاسته.

سطحش پوشیده از نقوش برجسته، چهرهٔ تزارینا آنا و فرشته هایی است که گویی منتظرند ناقوس رهایی شان دهد.

اما درون این تودهٔ فلز، ترک عمیقی دیده می شود؛ زخمی از آتش و شتاب انسان.

به گزارش یک پزشک، در قرن هجدهم هنگامی که روسیه زیر فرمان امپراتریس آنا ایوانوونا (Anna Ioannovna) شکوه تازه ای می یافت، دستور دادند بزرگ ترین ناقوس تاریخ ریخته شود.

کارگران درون گودالی ده متری فلز گداخته ریختند توقع داشتند که آوای ایمان بعد از ساخت از آن به گوش برسد.

اما سرنوشت نقشهٔ دیگری داشت.

دو سال بعد، آتش در برج های کرملین شعله کشید و آبِ سردِ سربازان برای خاموش کردن فلز داغ، ناقوس را شکافت.