وفاق پزشکیان، یک الزام و نه انتخاب

سابقه و سرنوشت دو دولت روحانی و رییسی در مقابل دیدگان جامعه و شخص پزشکیان است.

درس عبرتی که او نمی خواهد تکرار کند / ایده وفاق پزشکیان براساس درک وی از واقعیت های حکمرانی و ساختار سیاسی ایران شکل گرفته است.

- عصرایران؛ رضا غبیشاوی – در روزهای اخیر بارها شماری از اصلاح طلبان و حامیان دولت پزشکیان با انتقاد از او و دولتش، دوباره از ایده و برنامه وفاق پزشکیان انتقاد کرده اند و آن را بی اثر و شکست خورده دانستند.

این منتقدان، در پیش فرض خود وفاق را یک انتخاب از سوی پزشکیان می دانند که نباید انجام می داد ولی او آن را انتخاب و دنبال کرد.

این در حالی است که واقعیت چنین نیست.

وفاق برای پزشکیان نه یک گزینه انتخابی بلکه برای یک الزام بود.

زیرا: ساختار دولت و رییس جمهوری در ایران شبیه هیچ کشوری در جهان از امریکای غربی تا کره شمالی در انتهای شرق نیست.

تصور و ذهنیت جهانی و معمول درباره رییس جمهوری و دولت را باید کنار گذاشت و به واقعیت های موجود تن داد.

ایران دارای متفاوت ترین و بی شبیه ترین سیستم سیاسی جهان است.

واقعیت سیاسی ایران می گوید براساس قانون اساسی و چهارچوب ها، هنجارها و رویه های موجود، تصمیم گیری تنها در اختیار دولت نیست بلکه به صورت مشترک در اختیار دولت و مجموعه ای از شوراها و بخش های دیگر است.