آیین های طلب باران در ایران: از هفت کچل، شاه بارون، بَزَک کردن جمجه الاغ تا سنگ های باران ساز

میرزا عبدالغفار اصفهانی ملقب به نجم الدوله در سفرنامه خوزستان از سنگ سیاهی یاد می کند که در خارج از شهر اهواز قرار داشته و هر زمان که بارش باران با تاخیر همراه می شده است، - آیین های طلب باران در ایران: از هفت کچل، شاه بارون، بَزَک کردن جمجه الاغ تا سنگ های باران ساز میرزا عبدالغفار اصفهانی ملقب به نجم الدوله در سفرنامه خوزستان از سنگ سیاهی یاد می کند که در خارج از شهر اهواز قرار داشته و هر زمان که بارش باران با تاخیر همراه می شده است، مردم آن را چند متری جابه جا می کردند تا باران ببارد.

 خشکسالی در ایران به عنوان یک پدیده اقلیمی، تجربه ای است که در حافظه تاریخی مردم علاوه بر اضطراب با آیین هایی گره خورده است.

در روزگاری که ابزار علمی و پیش بینی های هواشناسی در دسترس نبود، مردم با زبان نمادها و آیین ها با طبیعت گفت وگو می کردند.

هر ناحیه از ایران برای بارش باران، رسم و نشانه ای داشت؛ از دعا و نیایش در مساجد و بقعه ها تا اجرای نمایش های آیینی در کوچه و دشت.

این آیین ها، گذشته از وجه مذهبی یا جادویی، نوعی مناسک برای رسیدن به یک خواسته جمعی بود.

در گذر سالیان، بخش زیادی از این رسوم کارکرد آیینی خود را از دست داده و به خاطره تبدیل شده است، اما اهمیتشان در شناخت فرهنگ مردم پررنگ است، اینکه بدانیم صد سال قبل که باران نمی باریده مردم