رانندگان پلتفرمی؛ کارگران بی نام که صدایشان را باید شنید

پشت فرمان خودروهای شخصی، واقعیتی تلخ جریان دارد: نبود بیمه، نوسان درآمد، استثمار پنهان و آینده ای نامطمئن.

در حالی که رانندگان سهم بزرگی در تسهیل تردد شهری، - رانندگان پلتفرمی؛ کارگران بی نام که صدایشان را باید شنید پشت فرمان خودروهای شخصی، واقعیتی تلخ جریان دارد: نبود بیمه، نوسان درآمد، استثمار پنهان و آینده ای نامطمئن.

در حالی که رانندگان سهم بزرگی در تسهیل تردد شهری، کاهش ترافیک و ارائه خدمات ارزان تر دارند، کوچک ترین ضمانتی برای سلامت، ازکارافتادگی یا بازنشستگی شان وجود ندارد.

به تعبیر کارشناسان، این قشر عملاً در بی قانونیِ فناورانه گرفتار شده اند.

به گزارش ایسنا، آرمان امروز نوشت: در سال 1400، حدود 4میلیون و 800هزار نفر در کشور همه و یا بخشی از وقت خود را برای فعالیت در تاکسی های اینترنتی صرف می کردند.

طبیعی است که این تعداد در دو سال اخیر افزایش نیز یافته و بدیهی است که فعالیت تمام وقت یا پاره وقت 6 درصد از جمعیت ایران در تاکسی های اینترنتی نشان عمق مشکلات معیشتی و اقتصادی جامعه است.

در عصر هوش مصنوعی و اقتصاد دیجیتال، هنوز میلیون ها نفر از کارگران ایرانی در ابتدایی ترین حقوق صنفی خود، یعنی بیمه و امنیت شغلی، بی نصیب اند.