طمع ناصرالدین شاه برای حک کردن تصویرش در کوه بیستون!

شب امین حضور، چاپاری از شهر [کرمانشاه] فرستاده بود که مردم اجماع عامی کرده در مسجد، داد و فریاد غریبی دارند که عمادالدوله [حاکم کرمانشاه] را نمی خواهیم.

- شب امین حضور، چاپاری از شهر [کرمانشاه] فرستاده بود که مردم اجماع عامی کرده در مسجد، داد و فریاد غریبی دارند که عمادالدوله [حاکم کرمانشاه] را نمی خواهیم.

اوقاتم تلخ شد.

 ناصرالدین شاه قاجار در خاطرات روز دوشنبه 28 رجب 1287 (دوم آبان 1249) نوشت: امروز باید برویم به بیستون، سه فرسنگ راه بود.

سوار شدیم، با فرهادمیرزا، یحیی خان، دبیر، وزیر، عماد، حسام السلطنه و غیره صحبت کنان می رفتیم.

بعد سوار کالسکه شدم.

راندیم، الی نزدیک بیستون سوار اسب شدیم.

نزدیک کوه بیستون از پل بزرگی که چهار چشمه داشت (دو چشمه بزرگ، دو کوچک) گذشتیم.

دست چپ محاذی [روبه رو] این پل دهی بود در دامنه کوه، موسوم به تخت شیرین، راندیم برای تماشای آثارهای بیستون.

از این قرار مشاهده شد: به گزارش خبرآنلاین، اول نزدیک زمین یعنی دو سه ذرع در ارتفاع، صحنه بزرگی بوده است.

اشکال بزرگ درآورده بودند، اما حالا محو شده، اثر کمی مانده است.

وسط این صفحه، اشکال را شیخ علی خان زنگنه سنگ تراشی کرده است.

وقف نامه دو ده که وقف تعمیر کاروانسرایی که در زیر کوه بیستون خودش ساخته است، در آن جا کنده است که عوام می گویند قباله شیرین است که فرهاد