نقطه عطف آشتی ملی؛ رهایی از وضع موجود با راهبرد «صلح در بیرون، توسعه در درون»/ به بهانه سخنان اخیر سید محمد خاتمی

«آشتی ملی» (National Reconciliation) که گفتمان اصلی آقای سید محمد خاتمی است، نه یک ترفند سیاسی، بلکه یک ضرورت استراتژیک برای انسجام درونی (Internal Cohesion) در برابر فشارهای خارجی و تفرقه های داخلی است.

- مقدمه: از انسداد گفتمانی تا ضرورت بازاندیشی ساختاری گفتمان کنونی در سپهر سیاسی ایران، با وجود چالش های عدیده اقتصادی و اجتماعی، به نقطه ای از فروبستگی (Closure) و تأخیر تاریخی (Historical Lag) در تدبیر رسیده است.

این وضعیت، نه یک انحراف موقت، بلکه نشانه ای از یک بحران پارادایمی (Paradigmatic Crisis) در حکمرانی است که تداوم آن، بنیان های ثبات و اقتدار ملی را فرسایش می دهد.

همان گونه که آقای سید محمد خاتمی، رهبر جریان اصلاحات، در سخنان خود، بارها بر لزوم اصلاحات در اصلاحات و آشتی ملی تأکید ورزید، و اخیراً به درستی هشدار داد، بحران کنونی و تهدیدهای موجود سابقه ای ندارند و خطر پژمردگی یک باره درخت تناور ایران را در صورت عدم تغییر و اصلاح شیوه حکمرانی گوشزد می کند.

این تأکید، عمق بحران را فراتر از ناکارآمدی صرف، به یک تهدید وجودی (Existential Threat) برای ایران و ملت ارتقاء می دهد.

امروز هدف بنیادین، باید حرکت به سمت یک دولت توسعه گرا و اجماع محور باشد.