از میان تمام زبان ها، چرا پارسی؟

در پارسی، عباراتی برای احساساتی کشف کرده ام که مدت ها حسشان کرده اما هرگز نتوانسته بودم بیانشان کنم.

استعاره هایی یافته ام که بازتاب سفر خودم هستند، - در پارسی، عباراتی برای احساساتی کشف کرده ام که مدت ها حسشان کرده اما هرگز نتوانسته بودم بیانشان کنم.

استعاره هایی یافته ام که بازتاب سفر خودم هستند، عباراتی که حس خانه را به من می دهند و شعری که مستقیما با روح سخن می گوید.

این زبان بیش از یک وسیله ارتباطی است – راه جدیدی برای بودن، دوست داشتن، به یاد آوردن و رویاپردازی است.

شادی خان سیف * همیشه به خاطر توانایی ام در صحبت کردن به بیش از یک زبان عمیقا سپاسگزار بوده ام.

این توانایی به من اجازه داده است تا پل هایی میان فرهنگ ها بسازم، با افرادی از مسیرهای کاملا متفاوت زندگی ارتباط برقرار کنم و حس تعلق را در هر کجا که بوده ام بیابم: استرالیا، آلمان، پاکستان یا افغانستان.

هر زبانی که آموخته ام، عدسی جدیدی برای دیدن جهان به ارمغان آورده است.

اما هیچ چیز به اندازه پارسی – زبان عارفان و عاشقان – روحم را به تپش نینداخته است.

سفرم به سوی زبان پارسی بی شباهت به یادگیری آگاهانه یک مهارت جدید نبود اما بیش از آن به گشودن گذرگاهی مخفی در درون خودم شباهت داشت.