کاهش 21 متری سطح دریای خزر تا سال 2100؛ آسیب جدی به ایران و افزایش تنش های منطقه ای

ساحل خزر در ایران در نقطه عطفی قرار دارد، جایی که تخریب محیط زیست، زیان های اقتصادی و تنش های ژئوپلیتیکی با یکدیگر تلاقی می کنند.

- تنها راه کند کردن روند زوال دریای خزر، اجرای سیاست هایی هماهنگ، علمی و مبتنی بر همکاری منطقه ای است که بر پایش مشترک، مدیریت آلودگی و احیای اکوسیستم تمرکز داشته باشند.

در غیر این صورت، یک بحران زیست محیطی می تواند به فاجعه ای در حوزه امنیت و توسعه تبدیل شود.

به گزارش سرویس بین الملل تابناک، اندیشکده آمریکایی استیمسون در مقاله ای به بررسی تآثیرات کاهش سطح آب دریای خزر بر تنش های منطقه ای پرداخته که در ادامه آمده است.

لازم به ذکر است انتشار مقالات خارجی به معنای تایید محتوای آن از سوی تابناک نیست.

تغییرات اقلیمی، افزایش تبخیر و کاهش ورودی آب از رودخانه های تغذیه کننده مانند ولگا، باعث کاهش چشمگیر و سریع سطح آب در دریای خزر، بزرگ ترین پهنه آبی درون قاره ای جهان، شده است و پیامد های سنگینی برای کشور های اطراف، به ویژه ایران، به همراه دارد.

در قرن بیستم سطح آب خزر دو متر کاهش یافت و از سال 2020 به بعد، سرعت این کاهش به طور قابل توجهی افزایش یافته است، به طوری که سالانه تا 30 سانتی متر افت سطح آب گزارش می شود.