آتش بر زخم معیشت و اندیشه؛ ضرورتی برای اصلاح ساختارهای حکمرانی در ایران

در روزهای اخیر که جامعه ی ما با دو تراژدی همزمان روبرو شد – خودسوزی اعتراضی احمد بالدی در اهواز و خاموشی نابهنگام فؤاد شمس، فعال رسانه ای – وجدان عمومی و محافل علمی یک صدا به تحلیل ریشه های ساختاری این وقایع پرداختند.

- در روزهای اخیر که جامعه ی ما با دو تراژدی همزمان رو به رو شد خودسوزی اعتراضی احمد بالدی در اهواز و خاموشی نابهنگام فؤاد شمس، فعال رسانه ای وجدان عمومی و محافل علمی یک صدا به تحلیل ریشه های ساختاری این وقایع پرداختند.

این دو رخداد، نه صرفاً حوادثی فردی، بلکه نشانه هایی از انباشت آسیب های عمیق در ساختار اجتماعی و مدیریتی کشور هستند که حل آن ها، مستلزم یک بازنگری جدی و مبتنی بر تغییر رویکرد حکمرانی است.

پدیده بالدی: بحران آنومی و سلطه ی بوروکراسی قهرآمیز حادثه احمد بالدی، ریشه در مفهوم جامعه شناختی آنومی (بی هنجاری) دارد؛ وضعیتی که در آن گسستی عمیق میان اهداف اقتصادی جامعه (مانند کسب درآمد مشروع برای بقاء) و ابزارهای دست یابی به آن اهداف در ساختار رسمی به وجود می آید.

آسیب شناسی آنومی معیشتی: *فلاکت ساختاری: وقوع چنین فاجعه ای در خوزستان، استانی غنی اما رکورددار شاخص فلاکت، نمایانگر نابرابری ساختاری و توزیع نامتوازن ثروت است.