هوش مصنوعی بدون اعتماد، نامی روشن بر دیوار اداری

تصویب تشکیل سازمان ملی هوش مصنوعی در ساختار اداری کشور، با وجود هدف ظاهری سامان بخشی به حوزه فناوری، این پرسش جدی را مطرح می کند که آیا ساختارهای دولتی ایران قادر به مدیریت فناوری چابکی چون هوش مصنوعی هستند؟ - تصویب تشکیل سازمان ملی هوش مصنوعی در ساختار اداری کشور، با وجود هدف ظاهری سامان بخشی به حوزه فناوری، این پرسش جدی را مطرح می کند که آیا ساختارهای دولتی ایران قادر به مدیریت فناوری چابکی چون هوش مصنوعی هستند؟ عصر ایران؛ سعید کیایی - تصویب تشکیل سازمان ملی هوش مصنوعی، در ظاهر برای سامان بخشی به پراکندگی های فناورانه است؛ اما پرسشی را زنده می کند: آیا می توان در ساختار اداری ایران، برای فناوری ای به شدت چابک، میان رشته ای و جهانی مانند هوش مصنوعی، سازمان ساخت؟ در ایران، سنت تصمیم سازی درباره فناوری، بیشتر بر محور نهادسازی از بالا است تا توانمندسازی از پایین .

پاسخ معمول به هر مسئله، تأسیس سازمان جدید است؛ گویی با تغییر تابلو و ساختار می توان مسئله را حل کرد.

اما در تجربه جهانی، مسیر کاملاً برعکس است: دولت ها نه متولی مستقیم هوش مصنوعی، بلکه تنظیم گر و تسهیل گر آن هستند.

در انگلستان، Office for Artificial Intelligence با کمتر از صد کارمند، صرفاً سیاست گذاری کلان را انجام می دهد و اجرا در دست دانشگاه ها و شرکت هاست.