«بازنشستگی» پروفسور با «بیمه» میراثی ماندگار؛ ممنون آقای برانکو ایوانکوویچ!

فوتبالی که مربیانی، چون پیتسو موسیمانه و مارک ویلموتس را دیده، وجدان خاموش و شخصیت سوءاستفاده گر و بی تعهد آنها را لمس کرده، از رفتارشان زخم خورده و لطمات مادی و معنوی سنگینی متحمل شده، تا همیشه قدردان برانکو ایوانکوویچ باقی می ماند.

او جزو معدود مربیان خارجی فوتبال مان است که رد پایی پاک نشدنی از خود برجای گذاشت و امضایش چه در عرصه ملی و چه باشگاهی، معتبر باقی خواهد ماند.

برانکو از سال 2003 تا 2006 در 42 بازی هدایت تیم ملی فوتبال ایران را برعهده داشت که آمار 29 برد، 5 مساوی و 8 باخت را ثبت کرد.

پیش از آن هم برای مدت کوتاه یک سال (2002 تا 2003) سرمربی تیم المپیک ایران بود که 5 برد و یک مساوی حاصل عملکرد او در 6 بازی بود.

ایوانکوویچ تیم ملی را به جام جهانی 2006 رساند و قهرمانی در بازی های آسیایی 2002 بوسان همراه تیم امید، قهرمانی در بازی های غرب آسیا 2004 و سومی در جام ملت های آسیا با تیم بزرگسالان، بخش دیگری از کارنامه او را تشکیل می دهند.

مرد 71 ساله کروات که حالا بازنشستگی اش را اعلام کرده، معمار قصر زیبای سرخ های پایتخت در این عصر است.

پرسپولیس با جادوی برانکو از خاکستر خود برخاست و حالا میراث ماندگار پروفسور بازنشسته، جایی ویژه در تاریخ فوتبال ایران را از آن خود کرده است.